Populaire artikelen
Recente discussies op het forum
Geen informatie beschikbaar
Waarom u zich nu moet voorbereiden op de EUDR
Met een deadline van december 2025 komt de EUDR snel dichterbij en moeten bedrijven zich nu al gaan aanpassen
Geplaatst september 16, 2025
Nicolas Wolf
Deskundige@Era of We
Nu de EU-ontbossingsverordening (EUDR) in december 2025 van kracht wordt, kunnen koffie- en houtbedrijven zich geen wachttijd veroorloven. De complexiteit van de toeleveringsketen in deze en de andere sectoren die onder de EUDR vallen, betekent dat naleving tijd zal kosten. Inkoopteams, duurzaamheidsmanagers en leidinggevenden moeten nu beginnen met het in kaart brengen van toeleveringsketens, het verzamelen van geolocatiegegevens en het opzetten van due diligence-systemen. Naleving van de EUDR vereist ongekende traceerbaarheid, inclusief geolocatiegegevens op perceelniveau, robuuste due diligence-processen en end-to-end inzicht in de toeleveringsketen.
Het gaat hier niet alleen om het vermijden van boetes: vroegtijdige actie beschermt markttoegang, verlaagt kosten op de lange termijn en positioneert uw merk als leider op het gebied van duurzaamheid. De voorbereiding op de EUDR begint vandaag en bedrijven moeten deze strategische kans aangrijpen. Bedrijven die vroeg in actie komen, zullen hun marktpositie veiligstellen, kosten op de lange termijn verlagen en een leidende rol spelen in de milieuverantwoordelijkheid van hun sector. Wachten tot 2025 om actie te ondernemen, riskeert operationele chaos en gemiste kansen. Het is nu tijd om uw toeleveringsketen toekomstbestendig te maken.
Waarom werd de EUDR uitgesteld tot december 2025?
De invoering van de EU-ontbossingsverordening (EUDR) is uitgesteld tot 30 december 2025, vooral om bedrijven meer tijd te geven om zich aan te passen aan deze complexe vereisten.
De verordening legt strenge due diligence-verplichtingen op aan bedrijven die producten die verband houden met ontbossing (zoals hout, soja, cacao, palmolie, koffie en rubber) op de EU-markt brengen. De vertraging is een erkenning van de logistieke en technologische uitdagingen waarmee bedrijven worden geconfronteerd bij het in kaart brengen van toeleveringsketens, het verzamelen van geolocatiegegevens en het waarborgen van de traceerbaarheid tot aan het perceel waar de grondstoffen zijn geproduceerd.
Bovendien benadrukten zorgen van producerende landen, handelsverenigingen en belanghebbenden in de sector het risico van handelsverstoring en de noodzaak van verdere richtlijnen van de Europese Commissie. De verlenging biedt bedrijven de ruimte om te investeren in traceerbaarheidssystemen, training en verificatietools, terwijl toezichthouders tegelijkertijd de operationele details, ondersteunende tools (zoals het EU-informatiesysteem) en landenbenchmarking kunnen afronden.
Verschillen tussen handelaren en exploitanten in EUDR
Een van de belangrijkste verschillen in de EUDR is die tussen marktdeelnemers en handelaren. Hoewel beiden moeten bijdragen aan het overkoepelende doel van het voorkomen van ontbossing, verschillen hun verantwoordelijkheden onder de verordening aanzienlijk.
Operatoren
Een marktdeelnemer is een natuurlijke of rechtspersoon die relevante goederen of producten voor het eerst op de EU-markt brengt of vanuit de EU exporteert. Dit omvat fabrikanten, importeurs en exporteurs.
Marktdeelnemers die voor het eerst goederen op de markt brengen, zijn onderworpen aan de volledige due diligence-vereisten van de EUDR. Dit omvat:
- Het verzamelen van nauwkeurige geolocatiecoördinaten van locaties waar grondstoffen worden geproduceerd.
- Aantonen dat producten ontbossingsvrij zijn en geproduceerd volgens de wetten van het land van herkomst.
- Het uitvoeren van risicobeoordelingen en het nemen van risicobeperkende maatregelen indien nodig.
- Het indienen van een due diligence-verklaring voordat u producten op de markt brengt of exporteert.
De grootste verantwoordelijkheid voor naleving ligt bij de exploitanten, omdat zij het initiatief nemen voor de introductie van het product op de EU-markt.
Handelaren
Een handelaar daarentegen is iemand die relevante producten koopt of verkoopt die al op de EU-markt zijn. Dit zijn vaak groothandelaren, distributeurs of detailhandelaren die binnen de EU actief zijn.
Handelaren hebben minder verplichtingen, vooral als ze geen mkb'er zijn. Zij zijn primair verantwoordelijk voor het waarborgen dat de aanbieder bij wie ze kopen aan de regelgeving voldoet en dat de vereiste due diligence-documentatie (inclusief het referentienummer van de due diligence-verklaring) beschikbaar en toegankelijk is.
Als de handelaar echter geen MKB-bedrijf is, moet hij gegevens over zijn toeleveringsketen bijhouden en kan hij ook onderworpen zijn aan bepaalde due diligence-vereisten.
Het is van groot belang om dit onderscheid te begrijpen, omdat het van invloed is op de manier waarop een bedrijf compliancemiddelen moet toewijzen en zijn interne controles moet ontwerpen.
Misvattingen rond de implementatie van EUDR
- Naleving is eenvoudig en kost niet veel tijd
EUDR-naleving vereist het verzamelen van geolocatiegegevens, het in kaart brengen van de toeleveringsketen en continue monitoring van de praktijken van leveranciers, met name in risicolanden. Deze taken vergen tijd, coördinatie en investering.
- Oudere/eerdere certificeringen kunnen worden gebruikt als bewijs van naleving
In de verordening wordt expliciet gesteld dat alleen een behoorlijk due diligence-proces, zoals gedefinieerd in de verordening, een geldig bewijs van naleving is.
- Aankopen bij EU-leveranciers biedt een vrijstelling
Sommigen denken dat inkopen binnen de EU de noodzaak tot naleving wegneemt. Dit is onjuist. Zelfs leveranciers in de EU moeten zich aan de regelgeving houden als ze marktdeelnemers zijn. Handelaren die binnen de EU inkopen, moeten er nog steeds voor zorgen dat de producten die ze ontvangen, voorzien zijn van geldige referentienummers (RN's) en verificatienummers (VN's). Belangrijker nog, de gehele toeleveringsketen moet zich aan de regelgeving houden, inclusief producenten buiten de EU.
- Alleen grote bedrijven hoeven zich hieraan te houden
Hoewel er enkele vrijstellingen bestaan voor houtgerelateerde producten, moeten de meeste bedrijven, ongeacht hun omvang, voldoen aan de EUDR-vereisten, zij het met een iets langere deadline.
Wat zijn de sancties bij niet-naleving van EUDR?
- Financiële boetes
De autoriteiten in de EU-lidstaten zijn verplicht evenredige en afschrikkende sancties op te leggen.
- Verstoring van de toeleveringsketen
Niet-naleving kan leiden tot vertragingen of blokkades bij de douane, waardoor goederen de EU-markt niet kunnen binnenkomen. Dit kan de voorraadstroom ernstig verstoren en de klantrelaties schaden.
- Verlies van markttoegang
Indien producten niet-conform blijken te zijn, kunnen ze van de markt worden gehaald. Aanhoudende overtredingen kunnen leiden tot uitsluiting van deelname aan overheidsaanbestedingen of een tijdelijk verbod op het in de handel brengen van producten.
- Operationele verstoringen
Onderzoeken, audits en juridische procedures die voortvloeien uit schendingen van de EUDR kunnen middelen afleiden van de kernactiviteiten en leiden tot inefficiënties in het bedrijf.
- reputatieverlies
Consumenten en investeerders letten steeds meer op milieupraktijken. Overtredingen van de EUDR kunnen de reputatie van een bedrijf aantasten en het merkvertrouwen en de klantloyaliteit ondermijnen.
- Hogere nalevingskosten
Het achteraf oplossen van problemen in de toeleveringsketen is doorgaans duurder dan proactief voldoen aan de regelgeving. Bedrijven moeten mogelijk investeren in nieuwe technologie, training en leveranciersontwikkeling om weer aan de regelgeving te voldoen.
Hoe kunnen bedrijven zich voorbereiden op EUDR?
Begin vroeg
Compliance is geen eenmalige taak, maar een continu proces. Begin vroeg met het identificeren van risicovolle producten, het in kaart brengen van uw toeleveringsketen en het ontwikkelen van interne complianceprotocollen.
Toeleveringsketen in kaart brengen
Ken uw volledige toeleveringsketen, van oorsprong tot eindgebruiker. Dit omvat het identificeren van alle producenten en tussenpersonen, het verifiëren of alle productielocaties aan de eisen voldoen en het waarborgen van transparantie en traceerbaarheid in alle lagen.
Verzameling en opslag van geolocatiegegevens (alleen voor bedrijven die het product op de EU-markt brengen)
Exploitanten moeten de geolocatie verzamelen van alle percelen waar grondstoffen worden geproduceerd, inclusief polygoonkartering voor percelen groter dan 4 hectare. Er moeten systemen worden geïmplementeerd om deze informatie veilig te verzamelen, valideren en opslaan.
Traceerbaarheidssystemen
Digitale oplossingen, zoals cloudgebaseerde platforms voor toeleveringsketens, kunnen de traceerbaarheid stroomlijnen en de nauwkeurigheid en beschikbaarheid van gegevens garanderen tijdens audits of inspecties.
Risicobeoordeling en -beheer
Exploitanten moeten risico's beoordelen en beperken aan de hand van criteria zoals het land van productie (risiconiveau), de geschiedenis van ontbossing, de complexiteit van de toeleveringsketen en de betrouwbaarheid van gegevens en certificeringsschema's.
Wanneer er risico's worden geïdentificeerd, moeten bedrijven maatregelen treffen, zoals audits op locatie of het inschakelen van alternatieve leveranciers.
Het versterken van leveranciersrelaties
Nauwe samenwerking met leveranciers is essentieel. Bedrijven moeten hun EUDR-verwachtingen duidelijk communiceren, training of ondersteuning bieden aan producenten en contracten opstellen die EUDR-clausules bevatten.
Langdurige partnerschappen zorgen ervoor dat er sprake is van consistente naleving en informatie-uitwisseling.
Samenvatting
EUDR vertegenwoordigt een verschuiving in de manier waarop grondstoffen in de EU worden ingekocht, verhandeld en geverifieerd. Hoewel het nieuwe lasten met zich meebrengt, biedt het bedrijven ook een unieke kans om zich te richten op duurzaamheidsdoelen en milieuleiderschap te tonen.
Door inzicht te krijgen in de rol van handelaren en exploitanten, veelvoorkomende misverstanden te vermijden en zich proactief voor te bereiden op naleving, kunnen bedrijven niet alleen boetes voorkomen, maar ook een concurrentievoordeel behalen op een markt die steeds meer wordt gekenmerkt door verantwoord inkopen.
Over de schrijver
Nicolas Wolf
Coffee lover and COO of Era of We
Add comment
Meer over The Innovation Lab
Schrijf je in en draag nu bij